H Ολογραφία εφευρέθηκε το 1974 απο τον Αγγλό-ούγρο φυσικό, Gábor Dénes,
Το ολόγραμμα στην ουσία ειναι ενα ειδικό φίλμ που αν φωτιστει απο laser τοτε απεικονίζει μια τρισδιάστατη ρεαλιστική εικόνα.
Ενα περίεργο στοιχείο του ολογράμματος ειναι οτι αν κόψει κανείς ενα ολόγραμμα σε μικρότερα κομμάτια, δεν θα εχει ως αποτέλεσμα μικρότερα κομμάτια του ολογράμματος αλλα μικρότερα σύνολα.
ΠΧ αν ενα ολόγραμμα απεικονίζει ενα αστέρι και το κόψει καποιος στα δυο, τοτε το αποτέλεσμα δεν θα ειναι τα δυο μισά του αστεριού, αλλα δυο ολόκληρα μικρότερα αστέρια.
Αφου συνοψίσαμε το τί ειναι το ολόγραμμα. Ας πάμε τώρα στην θεωρία του ολογράμματος.
To 1982 ενα αξιοσημείωτο γεγονός έλαβε χώρα. Στο πανεπιστήμιο του παρισιού, μια ομάδα ερευνητών στην οποία ηγήτω ο φυσικός Alain Aspect διεξήγαγε μια έρευνα που ίσως να αλλάξει το πρόσωπο της επιστήμης .
Ο Aspect και η ομάδα του ανακάλυψαν οτι κάτω απο ορισμένες συνθήκες τα υποατομικά σωματίδια (όπως τα ηλεκτρόνια) έχουν τη δυνατότητα ακαριαία να επικοινωνούν το ενα με το άλλο, άσχετα απο την απόσταση που τα χωρίζει (ακόμα και μιλάμε για έτη φωτός).
Σημείωση: ένα έτος φωτός ειναι η απόσταση που διανύει το φώς μέσα σε ενα χρόνο.
Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί με τις συμβατικές επιστημονικές θεωρίες να εξηγηθεί το οτι ηλεκτρόνια που απέχουν μεταξύ τους ετη φωτός μπορούν να επικοινωνούν την ίδια στιγμη.
Κατα κάποιο τρόπο το κάθε ηλεκτρόνιο φαίνεται να γνωρίζει το τι κάνει το άλλο.
Ο Φυσικός David Bohm ανέπτυξε μια θεωρία κατα την οποία η πραγματικότητα οπως την αντιλαμβανόμαστε δεν υπάρχει.
Στην ουσία δηλαδή οτι ο κόσμος των αισθήσεων λειτουργεί οπως ενα ολόγραμμα.
Το ολόγραμμα στην ουσία ειναι ανύπαρκτο. Το ολογραφικό φίλμ ειναι αυτό που υπάρχει.
Αυτο που οδήγησε τον Bohm στο ολογραφικό μοντέλο ειναι οτι κάθε κομμάτι ενος ολογράμματος περιέχει όλες τις πληροφορίες του συνόλου.
Αυτό πρακτικά εξηγεί την ακαριαία αλληλεπίδραση μεταξύ δυο ηλεκτρονίων, αφου στην ουσία το κάθε ηλεκτρόνιο περιέχει τις πληροφορίες ολόκληρου του σύμπαντος.
Κατα τον Bohm το σύμπαν ειναι μια μονάδα και κάθε διαχωρισμός είναι απλά μια ψευδαίσθηση.
Στην ουσία το μυαλό μας διαχωρίζει τα αντικείμενα, στα οποία συμπεριλαμβάνεται και ο εαυτός μας (που στην ουσία ειναι μέρή του όλου σύμπαντος).
Δουλεύοντας στο αντικείμενο της έρευνας γύρω απο τα θέμματα του εγκεφάλου ο Νευροφυσιολόγος Karl Pribram του πανεπιστημίου του Στάνφορντ, κατέληξε κι αυτός στο οτι η πραγματικότητα εχει ολογραφική φύση.
Ο Pribram ασχολήθηκε με το ολογραφικό μοντέλο λόγω της ερεύνας του σχετικά με το πώς και που, οι αναμνήσεις αποθηκεύονται, στον εγκέφαλο.
Για δεκαετίες οι έρευνες εχουν δείξει οτι οι αναμνήσεις δεν αποθηκεύονται σε ένα σημείο στον εγκέφαλο.
Σε μια σειρά απο πειράματα το 1920 ο Karl Lashley απέδειξε οτι όποιο κομμάτι και αν ειχε αφαιρεθεί απο τον εγκέφαλο ενός ποντικού, δεν μπορούσαν να του αφαιρέσουν τη μνήμη του και την ικανήτητα του να κάνει περίπλοκα πράγγματα που είχε μάθει πριν την εγχείρηση.
Αυτό το φαινόμενο το εξηγεί η θεωρία του Ολογραφικού σύμπαντος.
Μιας κι αν ο εγκέφαλος λειτουργεί με το ολογραφικό μοντέλο, ειναι λογικό το κάθε κομμάτι του να περιέχει όλες τις πληροφορίες του συνόλου.
Η θεωρία αυτή εχει ευρεία αποδοχή ανάμεσα στους νευροφυσιολόγους.
Η θεωρία αυτή δίδει και μια ικανοποιήτικη εξήγηση για διάφορα μεταφυσικά φαινόμενα.
Σε ενα σύμπαν οπου ολοι και ολα ειναι μέρη ενος ολογραφικού σύμπαντος, που κάθε κομμάτι του εμπεριέχει πληροφορίες του όλου, δεν ειναι καθόλου περίεργη η ύπαρξή της τηλεπάθειας(η οποία μπορεί να μην είναι επικοινωνία μεταξύ δυο εγκεφάλων αλλα απλά εισαγωγή και ανανέωση πληροφοριών που βρίσκονται ηδή μέσα μας, και σε όλο το σύμπαν αρα και στου αποδέκτη του τηλεπαθητικού μηνήματος) ή οι θεάσεις φαντασμάτων που μπορεί να ειναι απλά πληροφορίες των ανθρώπων που ζήσαν στο παρελθόν (μιας και σύμφωνα με αυτό το μοντέλο, ακόμα και ο χρόνος αποτελεί ψευδαίσθηση).
Επίσης εξηγεί με ικανοποιητικό τρόπο φαινόμενα οπως η απομακρυσμένη όραση, η αστρική προβολή, τηλεκίνηση κλπ.
Ακόμα και ακραία, περίεργα και "παράλογα" φαινόμενα όπως το παρακάτω γίνονται εξηγήσημα.
Ο βιολόγος Lyall Watson στο βιβλίο του "Gifts of Unknown Things," περιγράφει την εμπειρία του με μια Ινδονήσια σαμανή η οποια χορεύοντας εναν τελετουργικό χορό,
μπόρούσε να κάνει ενα ολόκληρο σύνολο απο δένδρα να εξαφανιστούν και να επανεμφανιστούν αρκετές φορές.
Ολα αυτά δεν μοιάζουν περίεργα εφ όσων το σύμπαν ειναι απλά μια ολογραφική ψευδαίσθηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου